Naginata is een Japanse gevechtssport. Naginata is niet enkel gevecht, het is ook techniek, precisie en een hele filosofie.

Naginata geschiedenis

De naginata heeft een lange geschiedenis. Men acht zijn begin bij de Tenguö oorlog(935-941).

Langer dan een zwaard was de Naginata voordeliger om zich in de veldslag te engageren op een veilige afstand van de tegenstanders. Ze diende ook om de benen van de paarden af te snijden. De Naginata werd waarschijnlijk gedeveloppeerd door het verlengen van het heft van de zwaarden.

In het begin was naginata met chineese characters geschreven, die in een litterale vertaling lange zwaard menen. Vanaf de Nanboku-chô periode(1336-1392), werden zwaarden gebruikt van extra-ordinaire lengten. Om het verschil te tonen met deze lange zwaarden werden de karakters voor naginata veranderd in maaizwaard in verwijzing naar het karakteristieke gebruik van de naginata voor het maaien van de tegenstanders en de paarden.

De naginata werd het lievelingswapen van de monnik-soldaten (sôhei). Het lemmet werd meer en meer lang en krom. Tijdens de Muromachi periode (1338-1573), hadden naginatalemmeten van 4 shaku lang(1 shaku = 30.3 centimeters), vastgebonden aan een heft van dezelfde lengte. Gedurende de Sengoku periode (1477-1573), werden er tsubas aan toegevoegd (1338-1573). Met de groeiende populariteit van de yari (lans) op de oorlogvelden en het bestaan van vuurwapens, werd de oorlog techniek veranderd en de naginata werd verouderd als oorlogswapen. Naginata werd nog door monnik-soldaten, dokters en vrouwen gebruikt.

Tijdens de edo periode(1600-1868), werd de naginata korter omdat ze door de vrouwen en dochters van samouraïs werd behandeld. Naginata was een soort zelfverdediging. Het heft van de naginata was versierd en het werd een van de essentiële voorwerpen in de bruidsschat van de vrouwen in soldaten families. In die tijd bestonden er veel naginata jutsu scholen die hun eigen technieken en karakteristieken hadden.

Vanaf de Meiji periode (1868-1912), werd naginata in de scholen gebruikt als een mannier van het spirituele en fysieke welzijn bij meisjes te developperen terwijl jongens Kendo praktiseren in hetzelfde doel.

Vandaag wordt het zowel door man als vrouw beoefend, oud en jong, en breidt zich steeds uit in de hele wereld.

"Sport V Course : Naginata"
(Vertaling : Charlotte Vandersleyen)